کوه آتشگاه اصفهان تپهای تاریخی از سنگ های رسوبی است که بنای آتشکدهای از دوره ساسانیان را در خود جای داده است و قدمت بالایی دارد. نام اصلی و کهن این بنای تاریخی مِهربین دژ یا آتشکده مهربین یا دژ مهربین بودهاست و امروزه آن را با نام آتشگاه یا کوه آتشگاه میشناسند. ساختمان این آتشکده از لایههای خشت و نی ساخته شده است و حدود ۱۰۰ متر بالاتر از دشتهای اطراف خود واقع شده است. پایههای بزرگ و خشتی، باقیمانده از راه پلههای کنده شده در دل سنگ، ساختمانی گرد و یک اتاق هشت گوشه تمام آن چیزی است که از این ساختمان پر ابهت قدیمی باقیمانده است. گفته میشود که موبدان زرتشتی، در این اتاق از آتش مقدس نگهداری میکردند. این سازه که در سال ۱۳۳۰ در فهرست آثار ملی ثبت شد در مسیر اصفهان به نجف آباد قرار دارد.