امامزاده نور متعلق به اسحاق بن موسی بن جعفر یکی از مفاخر گرگان بوده است، می باشد. این امامزاده که در اصل میتوان گفت که متعلق به برادری تنی امام رضا علیهالسلام است به مشهد نور معروف است و تاریخ ساختمان به دوران سلجوقیان بازمیگردد. مردم آن زمان احترام زیادی برای این شخص قائل بودند و او را شاهزاده اسحاق مینامیدند، بعد از مرگ او از قرن ششم هجری قمری مرقد زیبایی برای وی آماده کردند که به سبک معماری دوران سلجوقی و ایلخانی تزیینشده و دارای گچبریهای بسیار نفیسی است. دیوارهای این بنا با آیاتی از قرآن به خط کوفی ممتاز و گچبریهای ظریف تزیینشده و مقرنسکاریهای واحد در ضلع شمالی این ساختمان، یکی از بینظیرترین مقرنسکاریهای بناهای تاریخی ایران بهحساب میآید.