دریاچه ی ارومیه مرز بین استان آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی را تشکیل می دهد. این دریاچه در سال های اخیر اهمیت بسیاری پیدا کرده است؛ زیرا آب آن همواره درگیر نوسانات متعدد می باشد. مساحت این دریاچه حدود شش هزار کیلومتر مربع می باشد که بیست و پنجمین دریاچه ی بزرگ جهان و بزرگترین دریاچه در ایران است.
این دریاچه دارای آبی شور مزه می باشد و ششمین دریاچه ی بزرگ آب شور دنیا محسوب می شود. در زمان رضا شاه نام این مکان به افتخار وی رضاییه نام گرفت؛ اما پس از انقلاب، به نام قبلی خود یعنی ارومیه بازگشت؛ که در زبان ترکی به آن اورموگولو و در لاتین به آن لاکوس مانیتوس گفته می شود. در زبان ارمنی نیز این دریاچه کبوتان نام دارد.
این دریاچه دارای بیش از صد جزیره ی صخره ای است که محل توقف پرندگان مهاجر مانند فلامینگو، پلیکان، اکراس و لک لک می باشد. همچنین تعداد زیادی از سخت تنان در این مکان زندگی می کنند اما به دلیل آب خیلی شور دریاچه، هیچ ماهی در آن دیده نمی شود. پارک ملی دریاچه ارومیه از زیستگاه های جانوران مختلف به شمار می آید که تعداد زیادی از جانداران را در خود جای داده است. این پارک 462600 هکتار وسعت دارد و یکی از 9 ذخیره گاه زیست کره در ایران محسوب می شود.
این دریاچه هماکنون در معرض خطر جدی خشک شدن است.
1
نفر از کاربران در تکمیل این مطلب همراه ما بودند.