پل خواب کرج

بخش دوم:اهالي روستا هاي پلخواب،ونش،مورود، نشتارود،سيرا، ادران،واريان وكوشك بالا وارنگه باازدواجهاي بين خودشان تقريبا احساس قرابت وفاميلي داشتند،وبسيارمهربان وپشتيبان يكديگر بودند ،دامداري برايشان منبع درامد خوبي بود ،باتشكيل سازمان مراتع وجنگلها به روستايان فشار زيادي براي فروش وازبين بردن گوسفند ها وبزهايشان نمودند از جمله نوراله احمدي مجبور شد هزاروپانصد تا از دامها را واگذار كند ، واين براي روستائيان مشكلات زيادي ايجادنمود، زنان ومردان اين روستا بسيار مهربان وزحمت كش بودند ،باتشكيل تيپ ويژه هوابرد دربالاي سد وتشكيل اردو گاه ، اكثر درجه دارهاي ستوان وسروان ازابتداي خرداد تا اواخرشهريور به روستاهاي در محدوده بالاي سد ازجمله پلخواب بهمراه خانواده هايشان با اجاره اتاق از خانواده هاي روستايي در پلخواب ،چندماهي مهمان مردم ده بودند ، باامدن انها بقول معروف پاي تهراني ها به ده باز شد (بين سالهاي ٤٠تا٥٦) تعدادي باخريد زمين توانستند براي خود خانه اي وباغچه اي بسازند ،تيم هاي كوهنوردي وسنگ نوردي وصخره نوردي بصورت سيار در رفت وامد به اين روستا بودند وهستند،درصورت تاييد نوشته من ، قصد دارم از خاطرات خود بعنوان يك پلخوابي كه اجدادم دراين ده زندگي ميكردند ،خاطرات زيبا ودلنشيني را برايتان بازگو كنم ،قصدم ازاينكار حفظ فرهنگ قديمي اين ده ،ومردمان مهربانش جهت نسل جديدي كه بافرهنگ وآداب پدرانشان كه از ياد برده شده و تعدادي اهالي غريبه كه هيچ پيشينه اي ندارند و طبيعت زيباي انرا روزبروز بيشتر نابود كرده اند سخن بگويم ، ممنون

پيشينه روستاي پلخواب:قدمت اين روستا به دويست سال فبل برميگردد ، تعدادي خانواده از منطقه كشور به اين روستا كوچ نمودند ، معروفتين خانواده ها :حسني پلخوابي ، احمدي حشمتي ،ياقوتي،كريمي نادي، زمردي وووووشغل مردم اين روستا ازابتداي كوچ دامپروري وباغداري بود درختان سيب گردوگيلاس البالو وگلابي بوده ،وبيشتر زمينها متعلق به خانوادهاي غلامحسين حسني پلخوابي ، نوراله احمدي و علينقي حشمتي وياقوت بوده است ، باشروع ساخت جاده چالوس درزمان رضاشاه ونياز به كارگر تعداد بيشماري ساكن اين روستا وروستاهاي مجاور مثل أدران،پلخواب،سيرا،گرديدند وسپس با ازدواج با دختران اين روستاها عضو روستاوسپس تشكيل خانواده شدند ماندگار وشروع به تقسيم زمينها بين خودشان گرديدند ،براي مثال هر ده كدخدايي توسط اهالي تعيين ميشد جالب است اولين كدخداي زن درهمين روستاي پلخوابازطرف اهالي تعيين گرديد بنام كدخدا مشهدي منور ،پس از او كدخدا يدالله حسني پلخوابي ،كدخدا غلامحسين حسني پلخوابي بودند ، علت اينكه نامش را پلخواب گذارده اند درقديم پلي چوبي انطرف رودخانه كه ده قرارداشت چوبي بود وهنگاميكه بهار طغيان رودخانه كرج ودودخانه داخل ده باعث تخريب پل ميشد ، بزرگان ده ميگفتند اين پل وقت سيل خوابش ميبره وباعث تخريب پل ميكردد،سنت ها وجشنهاي بسياري را داشتند ، ازجمله زنان ده پس از پشم ريسي درزمستان درخانه هايشان پشمها را اماده ميكردند ودوماه تير درحياط بزرگ كداخدا عمه منور با خواندن اوازها ورقصها محلي خوشان جشن جاجيم بافي را انجام ميدادن كه بسيار ديدني بود هنوز از دوران كودكي خود بياد دارم كه چه زيبا وباشكوه بود،شغل اكثرا دامداري بود ، شير وماست لبنيات بسيار عالي تهيه وسپس راهي شهركرج ميشدند براي فروش ،از محصولات بسيار مرغوب اين ده گردو،سيب،گيلاس،البالو بود ،مردان ده درحاليكه كارگران اداره راهكاري بودند سهم بسزايي در ساخت راه چالوس داشتند و زنان ده به كشاورزي ودامداري مشغول بودند درزمان تشكيل سپاه دانش و سپاه ترويج اباداني كمك كردند تا اب لوله كشي ازچشمه ها را به منبع هدايت هدايت كنند ،تاقبل از امدن سپاه دانش اين ده يك مكتب خانه داشت كه بيشتر چهارماه ازبهار وتابستان يك ملا به ده مي امد كه به بچه هاي روستا كه تعدادشان كم نبود قران خواندن اموزش دهد ، پس از سپاه دانش مدرسه چهار كلاسه را ساخت ، منتظر ادامه سابقه تاريخي اين ده باشيد.