سراب گیان نهاوند (سرآب گیان)

"شهر من"  یعنی" شکوه ازلی"  با  چنار های بلندوخاطره انگیزش که روزگارانی آشیانه حاجی  لک لکها بود زادگاه کهن من که هنوز  ژرفای  دیرینگی اش دراعماق  تاریخ  مجهول  است وباستانیان با کلنگی از کاوش وکنکاش  در لایه های دیرینگی اش  درمانده وحیرانند. وامیدوارانه ودلگرم  به رمز گشایی از  شوکتی کهن  بشارت می دهند گویی ضرابخانه باستانی اش   مدام در کارضرب سکه است و قلعه شکوهمندش   بربلندای شهر  استوار وپر هیمنه است   و بانوان عفاف" کل زنان"  عروس خودرا از"حمام حاج اقا تراب" تا  خانه بخت  مشایعت می کند ومسجد جامعش هنوز بوی پاک معصومیت می‌دهد و ستون "سنگ میل" یادگارانی ازنقطه صفر تاریخ است و"قیصریه"  بن مایه شعری است  نازک تر ازخیال "قیصر"   باترجیع بند عاشقانه غزل شعرهایی  روییده  ازخاظرات خوش کودکی وبه دلنشینی قصه های  بچگی  از زبان مهربان مادران   پای کرسی دلفریب زمستان خاطراتی  که ریشه دوانیده  درتاروپود جان در"کوچه درازه" و"پای قلعه" و"دوآبه" و"گیان" حس خوب دویدن در کوچه های خاکی شیطنت  های عصرهای جمعه  وبازی و توپ  پلاستیکی باپوستینی از پوسته پیشین عبور از زیر  ناودانهای بامهای گلی و لبریز از  دلهره  ای خیس ومرورهزاران حس آشنا  با بوی نمناک گاهگلی باران و"باروداب " چشمه ای است سردوخنک  درکام رهگدرانی با کوله عطش وگیان وگاماساب سرچشمه ازلی سخاوتند  درکام زمین خشک و پرعطش  و"ملوسان "و"گردیان" و"دهموسی" و"فیروزن " دهکده هایی جهانی  اند  درقدمت وشوکت و"باباقاسم" و"گلزرد"  نشانگانی  ازشکوه شاهانه دارند و"تاربکدره"  پر  است ازچینه های  سنگی  با سنگ هایی صاف  وصیقل شده دربستر  اب افتاده درسینه کش کوه و عجب که دراین زمانه دود وغبار وآهن وفولاد  هنوز اسمان شهر  سرشار است از صمیمیت پرواز کبوتر ها وموسیقی دلنواز بال قمریها ونمایش  فوجوار کلاغان درطلوع زیبا وآبی صبح با احترام دکترعلی ترکاشوند متخصص جراحی عمومی بیمارستان ایت الله علیمرادیان نهاوند