بنای مسجد جامع جویم مربوط به دوران ایلخانیان است که در دوره صفوی توسط حاج صفی قلی بن محمّدالجویمی ، در سال ۱۰۹۷ قمری مصادف با سلطنت شاه سلیمان صفوی، مرمت گردیده است. این مسجد تاریخی در سال ۱۳۹۲ شمسی تجدید مرمت گردید. مسجد جامع جویم در مرکز بافت قدیم شهر جویم، واقع شده، این اثر در تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۰۳۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. از نظر ارزش دیرینگی این مسجد یکی از سه مسجد قدیمی استان فارس و هم ارزش با مسجد وکیل شیراز شمرده می‌شود.[۱]
در سال ۱۳۹۲ شمسی در هنگام تجدید مرمت این مسجد، در زیر بنا پی‌های با جنس سنگ و ساروج و ... مشاهده شد که متفاوت و قدیمی تر از پی و مصالح مورد استفاده در هنگام مرمت در دوره صفوی بوده‌است، همچنین در هنگام مرمت و لایه برداری مشاهده گردیده است نوع مرمت و طبقه‌بندی و دیوار چینی نیز با لایه‌های متفاوت مصالحی بنا شده‌است، می‌توان این گمانه زنی را انجام داد که احتمالا بنای اصلی مسجد بر روی یک بنای آتشکده دوباره سازی شده‌است. با توجه به اینکه در غرب شهر جویم آتشکده معروف کاریان معروف به آتشکده آذرفرنبغ نیز موجود است لذا می‌تواند در ارتباط مستمر با این بنا بوده باشد.
محمدعلی زارع